30 Ocak 2012 Pazartesi

ÖZLEMİŞİMDİR !!

Beenn özledim galiba seniii...:(((

Özledim kanka seni hemde çok. Rüyalarıma kadar geldin.Ne biliym ya okulu değil seni özledim ben yani sırf sen ve berfin için hergün sınav olsa bile razıyım ben. Kimse anlamıyo ki beni senden başka...

Biliyorum sana bi seçim yap deseler Berfin mi ? Nazo mu ? diye Berfin dersin. E haklısında ben sana kötü davranıyorum . Malım lan ben. Eldeki kıymet gözümde değil. Neyse kanka sakın bu yazıyı okuduktan sonra bişi deme. Ama ne bilim lan insanın iki yakın arkadaşı varsa mutlaka onlardan  birine daha yakın hisseder kendini. İnsan sevdiğiyle uğraşır. Salağım ben kırıyorum seni evet ama sevdiğimden yani. Hem ben gözüm kapalı  seçerim seni . Amaa sen beni seçme ben seni üzüyorum. Bu blog hep sen dolu hep dostluk dolu. Başka bişiy olmıycak önceden olduysa bile artık ilerisi var kanka :))

28 Ocak 2012 Cumartesi

GÜLÜCEM YOK YOK AĞLIYCAM DUR DUR GERÇEKTEN GÜLÜCEM AY YOK BEN AĞLIYCAM :'(

Yasemin.... :((((

Napçam abi ben çok üzülüyorum ya .Resmimi begenmiş hem sevindim hem üzüldüm. :(( Bu yazıda direk sana yani :)
Aslında hem mutluyum hem kırgın hem öfkeli ağlamaklı :( Ağlıyimmi diye düşündüm ama güldüm sonra farkında olmadan ağlamısım. Gözümden iki damla yaş süzüldü elimdeki broşüre düştü ve ben o anda uyandım. Ağlamışım kanka ağlamışım 5 ay sonra ilk defa onun için:(((

24 Ocak 2012 Salı

AŞKIN SONU BİN BİR SORU İŞARETİ

Bir kanka birden sırdaş olabilir ve canına can katabilir. Kalbim yok o büyük aşk acısından sonra her saçmalığa gülerken ağlayamazken bi arkadaşın dostluguyla seni anlamasın kadar büyük bişiy de yok . Yaseminden büyük yok. En iyi o anadı beniii. Bilmiyorum doğru mu yaptım ama içim rahatladı.

5 Ocak 2012 Perşembe

Var olan mutluluk var olan umutsuzluk

Ne işine ne amaçla başlasam mutlu son olurmu diye düşünmek.... Mutlu başlayamadan mutlu bitirebileceğim tek bi iş söyleyin bana.Şiir yazmak mı ? Kitap yazmak mı? Okumak mı ? Yemek mi ? İçmek mi ? Eğlenmek mi? Şunu söyleyeyim hiçbirinde mutlu olamadım diyemem. Evet doğru hepsinde biraz mutluluk payı bıraktım ama hep gelişme noktasındaydı bunlar. Ne başlangıçta tattım nede sonda...

Bilmem ki kaç zaman sürecek bu. Yakalayabilecekmiyim mutluluğumu. Ne garip oysa değil mi mutluluğum diyorum ama Yok.

Biliyorum biraz saçma ama hani bir espiri vardır : "Hiç güleceğim yoktu, gittim kendime bakkaldan gülecek aldım" diye. Ahhhh bee nerde o günler o espiri komik mi yani ben o espiriye oturup ağlarım lan ağlarım güleceğim yokkk..... :(((